จำนวนปีที่มีสุขภาพดีของคนเราเพิ่มขึ้นโดยเฉลี่ย

จากการศึกษาใหม่พบว่าจำนวนปีที่มีสุขภาพดีโดยเฉลี่ยเพิ่มขึ้นแม้กระทั่งสำหรับผู้ที่มีโรคเรื้อรังทั่วไปมีความก้าวหน้าในด้านการดูแลสุขภาพในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมา ซึ่งหมายความว่าผู้คนจำนวนมากที่มีภาวะสุขภาพเรื้อรังมีอายุยืนยาวขึ้น

ในการศึกษาครั้งใหม่นี้ นักวิจัยต้องการตรวจสอบว่าการยืดอายุนี้เกี่ยวข้องกับการเพิ่มขึ้นในปีที่มีหรือไม่มีความทุพพลภาพหรือไม่ ทีมวิเคราะห์ข้อมูลจากการศึกษาตามประชากรขนาดใหญ่สองครั้งของผู้ที่มีอายุ 65 ปีขึ้นไปในอังกฤษ

การศึกษา 

การทำงานขององค์ความรู้และการศึกษาอายุ (CFAS I และ II) เกี่ยวข้องกับการสัมภาษณ์พื้นฐานกับผู้คน 7,635 คนในปี 2534-2536 และ 7,762 คนในปี 2551-2554 โดยมีการติดตามสองปีในแต่ละกรณี

สำหรับทั้งคนที่มีสุขภาพดีและผู้ที่มีภาวะสุขภาพ ปีเฉลี่ยของอายุขัยที่ปราศจากความทุพพลภาพ (DFLE) เพิ่มขึ้นจากปี 1991 เป็น 2011 โดยรวมแล้ว ผู้ชายมีอายุขัยเฉลี่ย 4.6 ปี (95% CI: 3.7—5.5 ปี, p<0.001 )) และ 3.7 ปีใน DFLE (95% CI: 2.7— 4.8, p<0.001)) ผู้ชายที่มีอาการต่างๆ เช่น โรคข้ออักเสบ โรคหลอดเลือดหัวใจ โรคหลอดเลือดสมอง และโรคเบาหวาน ได้รับ DFLE เพิ่มขึ้นหลายปีกว่าปีที่มีความทุพพลภาพ การพัฒนา DFLE ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในผู้ชายพบได้ในผู้ที่มีปัญหาทางเดินหายใจและผู้ที่มีชีวิตอยู่หลังโรคหลอดเลือดสมอง

ที่เกี่ยวข้อง: 30 นาทีของการยกน้ำหนัก, วิดพื้นหรือการทำงานในสนามทุกสัปดาห์อาจลดความเสี่ยงของการเสียชีวิตได้ 20%

ระหว่างปี 1991 ถึง 2011 ผู้หญิงมีอายุขัยยืนยาวขึ้นเมื่ออายุ 65 ปี 2.1 ปี (95% CI: 1.1- 3.0 ปี, p<0.001) และ DFLE เพิ่มขึ้น 2.0 ปี (95% CI: 1.0— 2.9 ปี p<0.001).

เช่นเดียวกับผู้ชาย 

อายุขัยที่ยืนยาวขึ้นส่วนใหญ่สำหรับผู้หญิงที่มีอาการป่วยระยะยาวคืออายุที่ปลอดจากความทุพพลภาพ อย่างไรก็ตาม ผู้หญิงที่มีความบกพร่องทางสติปัญญามีประสบการณ์เพิ่มขึ้นในอายุขัยที่มีความทุพพลภาพ (1.6 ปี, 95% CI: 0.1—3.1, p=0.04) โดยไม่มีการปรับปรุงใดๆ ใน DFLE

ผู้ชายที่มีความบกพร่องทางสติปัญญาพบว่า DFLE เพิ่มขึ้นเพียงเล็กน้อย (1.4 ปี, 95% CI: -0.7—3.4, p=0.18) โดยมีอายุขัยเฉลี่ยที่มีความทุพพลภาพเพิ่มขึ้นซึ่งมีขนาดใกล้เคียงกัน (1.4 ปี, 95%CI: 0.2 -2.5, พี=0.02).

มากกว่า: การรีเซ็ตนาฬิกาบนเซลล์ที่แก่ชราสามารถย้อนกลับสัญญาณการเสื่อมในหนูได้อย่างปลอดภัย

ดังนั้น เมื่ออายุ 65 ปี เปอร์เซ็นต์ของปีที่ใช้ชีวิตโดยปราศจากความพิการลดลงในผู้ชายที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา (CFAS II—CFAS I: -3.6% ช่วงความเชื่อมั่น 95% (CI): -8.2—1.0, p=0.12) และสตรีที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา (CFAS II—CFAS I: -3.9%, 95% CI: -7.6—0.0, p=0.04)

แม้ว่าผลการวิจัย

ส่วนใหญ่เป็นไปในเชิงบวก แต่เราพบว่าเปอร์เซ็นต์ของจำนวนปีที่เหลืออยู่กับความทุพพลภาพในผู้ชายและผู้หญิงที่มีความบกพร่องทางสติปัญญาเพิ่มขึ้น เนื่องจากความบกพร่องทางสติปัญญาเป็นภาวะระยะยาวเพียงอย่างเดียวที่ความชุกลดลงซึ่งเป็นสาเหตุของความกังวลและต้องมีการตรวจสอบเพิ่มเติม” ผู้เขียนกล่าว

ที่มา: PLOS ; ภาพเด่น: Maria Magdalens, ใบอนุญาต CC

อย่าปล่อยให้ข่าวดีแก่เก่า; แบ่งปันเรื่องราวนี้…

มนุษย์นีแอนเดอร์ทัล

อาจมีเบาะแสว่าทำไมมนุษย์สมัยใหม่จึงมีอาการปวดหลังส่วนล่าง จากการศึกษาใหม่

กระดูกสันหลังของพวกเขาแสดงให้เห็นว่าความเจ็บปวดที่ได้รับในปัจจุบันนี้มาจากการออกกำลังกายน้อยลง ท่าทางที่ไม่ดี และการใช้เฟอร์นิเจอร์

อาการปวดหลังสามารถระบุได้เป็นครั้งแรกในมนุษย์หลังจากเปลี่ยนยุคอุตสาหกรรมในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 ที่งานส่วนใหญ่เปลี่ยนจากเกษตรกรรมและกิจกรรมสูงไปสู่การนั่งลง

Credit : แทงบอลออนไลน์